Stephanie Vetter

Volledige naam:  Johanna Maria Stephanie Vetter

Geboren: 25 februari 1884 te Zutphen in Gelderland (Nederland)

Overleden: 9 oktober 1974, Elsene

Getrouwd met Ernest Claes

 

Opgericht in 1972. Het genootschap heeft als algemene doelstelling de werken van Claes te verspreiden, te digitaliseren en te archiveren.

 

Biografie Stephanie Vetter

Stephanie Vetter werd geboren te Zutphen in Gelderland (Nederland) op 25 februari 1884. Haar vader Anton Christiaan Thomas Vetter (°Zutphen 1855 † Rotterdam 1904) stamde uit de gegoede katholieke burgerij en was een verdienstelijke schrijver. Haar moeder Euphémie Victorine Cornélie Van Ghert (°Oostende 1858 † Grave 1935) was Vlaamse, eveneens stammend uit een oud geslacht.

Stephanie woonde tijdens haar jeugd met haar ouders in Den Haag, Brussel, Wespelaar, Brummen, Rotterdam, Oude-God. De gave van schrijven en spreken was erfelijk bij de Vetters, die oorspronkelijk afkomstig waren uit Oostenrijk. Onder invloed van de geestelijke raadgever van de familie pater Ermann, en aangespoord door de norbertijn Jan Knaapen (°1875 † 1929) (kloosternaam: Franciscus) en dichter August Van Cauwelaert (°Onze-Lieve-Vrouw Lombeek 1885 † Antwerpen 1945) begon zij te schrijven. Tot haar zeventiende volgde ze de middelbare school en studeerde ze Frans, Engels en Duits. Haar vader stierf op haar twintigste. Dan verhuisde het gezin naar Den Haag. Toen begon haar letterkundige loopbaan. Ze nam deel aan katholieke congressen en vergaderingen, en aan de Vredesconferentie van Den Haag in 1910. In augustus van dat jaar vond het Mariacongres plaats in Averbode, waar ze Ernest Claes leerde kennen. Enige tijd later waren ze verloofd. Ze huwden in de Heilig Kruiskerk te Mortsel (Oude-God) op 29 oktober 1912. Stephanie Vetter zegde Nederland vaarwel. Haar hele leven bleef ze Hollands in haar godsdienstige en morele opvatting, maar ze voelde zich dichter bij Vlaanderen, waar ook haar werken meer weerklank vonden. Hun enige zoon Eric werd in Oude-God geboren (°1913 † Brussel 1978).

In april 1914 verhuisden zij naar Brussel omdat haar echtgenoot benoemd was als ambtenaar in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In augustus 1914 begint de WO I. Ernest Claes werd op 4 augustus opgeroepen als soldaat, werd zwaargewond in Namen, krijgsgevangene gemaakt en weggevoerd naar Duitsland. Gedurende 3 maanden verbleef hij in het ‘Kriegsgefangenenlager’ in Erfurt. Stephanie woonde de twee eerste jaren van Wereldoorlog I met haar zoontje in Nederland. Het gezin werd herenigd in 1916 te Le Havre (Frankrijk). Na de oorlog kwam het gezin eerst in de Poststraat (Brussel) en dan in ‘Huize Terstalle’ te Ukkel. Tijdens het interbellum (periode tussen de twee wereldoorlogen) bleef ze in alle bescheidenheid verder aan haar letterkundige loopbaan werken. Ernest Claes groeide uit tot de gevierde Vlaamse schrijver. Ze lieten zich niet door elkaars werk beïnvloeden. Stephanie had heel veel waardering voor het werk van haar man.

Zij was het trouwens die alle documentatie en brieven klasseerde en archiveerde.

Het eerste werk van Stephanie Vetter, ‘Eer de Mail sluit’, verscheen in 1915. Het is een romannetje in briefvorm, waarvan Van Cauwelaert schreef dat het "fonkelde van radde gevatheid en geestigheid". Dit werkje en de novelle ‘Vroeg Schemer’ verschenen in Nederland.  Al haar volgende werken werden in Vlaanderen uitgegeven. Zij zal in Vlaanderen de eerste auteur worden, die in haar boeken een grootstadsmilieu schiep, in tegenstelling met de plattelandsatmosfeer van de toenmalige Vlaamse literatuur. Haar vier grote romans, ‘Stil leven’, ‘Miete’, ’Als de dagen lengen’ en ‘Haar eigen weg’, die verschenen in respectievelijk 1926, 1932, 1940, en 1944, vullen een mensenleven van bijna twintig jaar en zijn van grote betekenis qua inhoud. Op het gebied van vrouwenemancipatie heeft de schrijfster baanbrekend werk verricht. Dit blijkt ook uit haar laatste boeiende psychologische romans zoals, ‘Martine’, ‘Angst’, ‘Vrouwen zonder betekenis’ en Dokter Machteld. Zo verwierf Stephanie een waardevolle en belangrijke plaats in onze Vlaamse letteren.

Stephanie Claes-Vetter stierf te Brussel op 9 oktober 1974 en werd bijgezet bij haar man op het kerkhof van de abdij van Averbode.

Ons steunen?

Website door Ramdesign - Algemene voorwaarden - Cookies

Cookies

Deze website maakt mogelijk gebruik van cookies die u in staat stellen om uw ervaring op onze site te personaliseren, ons te vertellen welke delen van onze website mensen hebben bezocht en ons inzicht te geven in het gebruikersgedrag, zodat we onze communicatie en producten kunnen verbeteren.

Instellingen   Info  

OK

Instellingen

Deze cookies zijn essentieel om u in staat te stellen door onze website te bladeren en de functies te gebruiken.
Deze cookies maken het mogelijk informatie op te slaan die de manier waarop een website zich gedraagt of eruitziet verandert, zoals instellingen voor uw voorkeurstaal of regio.
Deze cookies verzamelen informatie over hoe u onze website gebruikt. Deze cookies worden ook gebruikt om affiliates te laten weten of u via een affiliatie naar een van onze websites bent gekomen. Alle informatie die deze cookies verzamelen, wordt geaggregeerd en daarom anoniem.

Info most common cookies

Cookie Name  Value  ExpiresTypedescription